Bugün biraz eski bir filmden bahsedeceğim. Okulda bunu okuduğumuz için derste izlemiştik ve tahmin ettiğimden de iyiydi. Educating Rita, 1983 yapımı bir Willy Russell filmi. Yani Willy Russell yazmış senaryosunu. Önceleri oyun olarak vardı ancak sonradan filmi çekildi. Belki hala oyunları bir yerde sahneleniyordur ya da tiyatro okulları sahneliyordur.
Öncelikle asıl oyun senaryosuyla filmin farklılıklarından bahsetme ihtiyacı duyuyorum. Oyunda sadece iki karakter var: Rita ve Frank. Rita işçi sınıfından eğitimsiz bir kadınken kendini keşfetme isteğiyle Open University denilen bizdeki Açık Öğretim gibi bir şeye gidiyor. Burada öğretmeni Frank adında bir alkolik. Rita mükemmel bir şekilde çizilmiş bir karakterken aynısı filmde Frank için maalesef geçerli değil. Gerçi bunu karakteri anlama şekillerimize göre söylüyorum. Ancak oyunu okuduğumda aklımda filmdeki Frank değil de daha düşük öz güveni olan ve yeteneklerini henüz keşfetmemiş bir adam geliyor. Ancak filmde bu böyle değil de sanki Frank anarşist denebilecek, sisteme karşı bir öğretmen gibi yorumlanmış. Oysa oyundaki Frank sürekli içen ve sadece içtiği zaman cesur olabilen bir adam. Ayrıca oyunda sadece iki karakter varken filmde oyunda bahsi geçen diğer karakterler de var: Denny, Trish... Normalde oyunu yönlendiren önemli olaylar oyunda gözükmezken filmde o olaylara da yer verilmiş ki bunun yapılması oyunu daha iyi anlamamı sağladı.
Şimdi oyunculara geçelim. Sadece ikisinden bahsedeceğim: Frank rolündeki Michael Caine ve Rita rolündeki Julie Walters. Frank daha az baskın bir karakter olduğundan ondan başlayalım. Film bize göre baya eskilerde olduğu için oyuncuları tanımıyoruz elbette. Bu yüzden Michael'ın Batman'deki Alfred olduğunu öğrenince çenem düştü. Ancak filmde Frank nasıl yorumlanmışsa Michael Caine de hakkıyla rolünün üstesinden gelmiş. Her ne kadar kafamdaki Frank karakterine bir türlü oturtamadıysam da filmin yorumlanışına göre gayet de aşık olunacak bir adam olup çıkmış. Nedense 80lerde kadınların bu filmi izlediklerinde Caine hastası olduklarını düşünüyorum.
Julie Walters'a gelince... Ah, Harry Potter'ın Molly'si, Mamma Mia'nın minik Rosie'si... Harry Potter'la büyüdüğümden açıkçası Molly de annem gibi olmuştu ve Julie Walters'ı bu kadar genç görmek sanki annemin gençlik fotoğraflarına bakmak gibi oldu. Imdb'ye bakınca çığlık attım resmen. Hala afişe baktıkça içim gidiyor nasıl böyle bir şey olabilir diye. Ancak Julie Walters'ı Take A Chance On Me performansından sonra bunda gördüm ya... Filme dönersek Rita'nın garip garip konuştuğunu, yamuk yumuk bir İngilizcesi olduğunu görebiliriz ve Walters da öyle güzel yapmıştı ki rolünü. Her şeyiyle mükemmeldi.
Film hakkında başka bir şeyden bahsetmeyeceğim ancak hala izlemediyseniz gerçekten izlemeniz ve alıp okumanız gereken bir yapıt.
"There must be better songs to sing than this..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder